[ Pobierz całość w formacie PDF ]
powinni korzystać z różnych zródeł informacji, jak: normy, katalogi
i poradniki. Proces dydaktyczny należy wspomóc filmem, pokazem,
wycieczką dydaktyczną.
Zajęcia powinny być realizowane w pracowni technik wytwarzania,
w grupie do 15 uczniów, z podziałem na kilkuosobowe zespoły.
Przed przystąpieniem do wykonywania ćwiczeń praktycznych, należy
zapoznać uczniów z zasadami bezpieczeństwa obowiązującymi na
danym stanowisku.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć edukacyjnych ucznia powinno
odbywać się w sposób systematyczny według ustalonych kryteriów.
Ocenianie powinno uświadomić uczniom poziom ich osiągnięć
w odniesieniu do wymagań edukacyjnych, wdrażać do systematycznej
pracy i samooceny.
W zakresie wymagań podstawowych uczeń powinien dobierać rodzaj
obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej do żądanych właściwości po
obróbce, interpretować wykres Fe-C, a także wykorzystywać informacje
pochodzące z różnych zródeł.
W zakresie wymagań ponadpodstawowych uczeń powinien
rozróżniać przemiany zachodzące w stali podczas nagrzewania,
wygrzewania i chłodzenia, interpretować wykres CTP oraz określać
strukturę materiału po obróbce cieplnej i cieplno chemicznej.
Osiągnięcia uczniów należy oceniać w zakresie
wyodrębnionych celów kształcenia, na podstawie:
sprawdzianów ustnych,
sprawdzianów pisemnych,
testów dydaktycznych,
ukierunkowanej obserwacji czynności ucznia podczas wykonywania
ćwiczeń.
Podczas realizacji programu jednostki modułowej należy sprawdzać
i oceniać nie tylko umiejętności, ale i wiadomości
z zakresu obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej. Proponuje się
80
wykorzystać w tym celu sprawdziany pisemne i ustne oraz testy
dydaktyczne.
wiczenia wykonywane przez uczniów powinny być sprawdzane
w trakcie oraz po ich wykonaniu. Umiejętność korzystania z różnych
zródeł informacji, przestrzegania zasad bhp oraz prezentowania pracy
własnej lub zespołu, proponuje się oceniać na podstawie arkusza
obserwacji czynności ucznia podczas wykonywania ćwiczeń oraz
arkusza samooceny.
Po zakończeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje
się zastosowanie testu pisemnego. Zadania w teście mogą być
zamknięte (wielokrotnego wyboru) lub otwarte. W ocenie końcowej
należy uwzględnić wynik testu oraz poziom wykonania
ćwiczeń.
81
Jednostka modułowa 311[20].Z1.02
Wykonywanie części maszyn w procesach obróbki
skrawaniem
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń / słuchacz powinien umieć:
sklasyfikować obróbkę skrawaniem,
wyjaśnić geometrię ostrza narzędzia skrawającego,
scharakteryzować zjawiska towarzyszące procesowi skrawania,
dobrać parametry skrawania,
obliczyć moc skrawania,
sklasyfikować obrabiarki,
wyjaśnić działanie głównych zespołów obrabiarki,
sklasyfikować narzędzia skrawające,
przygotować stanowisko do wykonania pracy na tokarce, wiertarce,
frezarce, szlifierce,
ustawić parametry skrawania,
zamocować narzędzie i obrabiany przedmiot,
wykonać operacje: toczenia, wiercenia, frezowania i szlifowania,
wykonać element z wykorzystaniem operacji toczenia, wiercenia,
frezowania i szlifowania,
wykonać element na obrabiarce CNC,
skorzystać z instrukcji obsługi obrabiarki,
skorzystać z Dokumentacji Techniczno-Ruchowej obrabiarki,
zastosować przepisy bhp, ochrony ppoż. i ochrony środowiska
obowiązujące na stanowisku pracy.
2. Materiał nauczania
Podstawy obróbki skrawaniem: geometria ostrza skrawającego, zjawiska
towarzyszące procesowi skrawania, parametry skrawania, siły i moc
skrawania.
Klasyfikacja obrabiarek.
Układ konstrukcyjny i kinematyczny obrabiarki.
Klasyfikacja narzędzi skrawających.
Toczenie: noże tokarskie, tokarki, mocowanie przedmiotów obrabianych,
prace wykonywane na tokarkach.
Wiercenie: narzędzia do obróbki otworów, wiertarki, prace wykonywane
na wiertarkach.
Frezowanie: odmiany frezowania, narzędzia do frezowania, frezarki,
prace wykonywane na frezarkach.
Szlifowanie: narzędzia do szlifowania, odmiany szlifowania, prace
82
wykonywane na szlifierkach.
Obrabiarki CNC.
Przepisy bhp, ochrony ppoż. i ochrony środowiska podczas obróbki
skrawaniem.
3. wiczenia
" Rozróżnianie głównych zespołów wybranej obrabiarki.
" Dobieranie obrabiarki do wykonania zadanej operacji technologicznej.
" Analizowanie schematu kinematycznego wybranej obrabiarki.
" Rozpoznawanie narzędzi skrawających.
" Obliczanie mocy skrawania.
" Dobieranie narzędzi i przyrządów do wykonywania prac na tokarkach.
" Dobieranie i nastawianie parametrów toczenia.
" Wykonywanie części maszyny na tokarce.
" Dobieranie narzędzi i przyrządów do wykonywania prac
na wiertarkach.
" Dobieranie i nastawianie parametrów wiercenia.
" Wykonywanie obróbki otworu na wiertarce.
" Dobieranie narzędzi i przyrządów do wykonywania prac
na frezarkach.
" Dobieranie i nastawianie parametrów frezowania.
" Wykonywanie części maszyny na frezarce.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]