[ Pobierz całość w formacie PDF ]
a
Najpierw nasila, pózniej osłabia.
b
Dotyczy warfaryny.
c
Np. jarmuż, szpinak, różne odmiany kapusty (chińska, sitowata, liściasta, a także kapusta kiszona), liście boćwiny, brukselka, brokuły, mniszek lekarski (liście), różne odmiany sałat, pietruszka
zielona, szparagi, cebula (dymka i szalotka), cykoria. Pokarmy mrożone są zwykle bogatsze w witaminę K niż pokarmy świeże. W tabeli wymieniono pokarmy, których jedna szklanka (ok. 250 ml)
zawiera co najmniej 80 µg witaminy K1 (dzienne zapotrzebowanie na witaminÄ™ K1 wynosi 80 120 µg).
42
W Y T Y C Z N E
DO U
%7Å‚
YTKU NIEKOMERCYJNEGO
POWIELANIE ZABRONIONE
© Medycyna Praktyczna
MEDYCYNA PRAKTYCZNA WYDANIE SPECJALNE
DO U%7Å‚YTKU NIEKOMERCYJNEGO
WY T Y C Z NE
POWIELANIE ZABRONIONE
© Medycyna Praktyczna
º% Ramka 7-2. Interakcje lekowe inhibitorów czynnika Xa i bezpoÅ›rednich inhibitorów trombiny
bezpośrednie inhibitory czynnika Xa (rywaroksaban, apiksaban)
Nie zaleca się łącznego podawania bezpośrednich inhibitorów czynnika Xa z silnymi inhibitorami CYP3A4 (azolo-
wymi lekami przeciwgrzybiczymi o działaniu ogólnoustrojowym, takimi jak ketokonazol, itrakonazol, worykonazol,
pozakonazol, oraz inhibitorami proteazy HIV) i i glikoproteiny P, ze względu na nasilenie działania farmakologicz-
nego rywaroksabanu i apiksabanu.
Należy także zachować ostrożność przy łącznym podawaniu rywaroksabanu lub apiksabanu z innymi lekami
wpływającymi na hemostazę, np. z NSLPZ, lekami przeciwpłytkowymi (zwiększenie ryzyka krwawienia), lekami
przeciwkrzepliwymi (w przypadku enoksaparyny obserwowano addytywne działanie hamujące aktywność czyn-
nika Xa bez wpływu na czas krzepnięcia [PT, APTT] i farmakokinetykę tych leków).
Równoczesne stosowanie silnych induktorów CYP3A4 (ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, pre-
paraty dziurawca zwyczajnego) może spowodować zmniejszenie stężenia rywaroksabanu i apiksabanu w osoczu.
Nie zaleca się równoczesnego stosowania inhibitorów czynnika Xa i leków stwarzających ryzyko poważnego
krwawienia (HNF, HDCz, fondaparynuks, bezpośrednie inhibitory trombiny, leki trombolityczne, antagoniści GP
IIb/IIIa, pochodne tienopirydyny, dypirydamol, dekstran, sulfinpyrazon, VKA).
dabigatran
W przypadku jednoczesnego stosowania z HNF (z wyjątkiem dawek stosowanych w celu utrzymania drożności
cewnika w żyle centralnej lub tętnicy) z pochodnymi heparyny i HDCz, z fondaparynuksem, desirudyną, lekami
trombolitycznymi, antagonistami receptora GP IIb/IIIa, klopidogrelem, ASA, tiklopidynÄ…, prasugrelem, dekstra-
nem, sulfinpirazonem, rywaroksabanem lub VKA może występować zwiększone ryzyko krwawienia.
Stosowanie układowe ketokonazolu, cyklosporyny, itrakonazolu i takrolimusu równocześnie z eteksylanem dabi-
gatranu jest przeciwwskazane.
Należy zachować ostrożność podczas skojarzonego stosowania z klarytromycyną, werapamilem, amiodaronem,
chinidynÄ…, ketokonazolem.
Należy zmniejszyć dawkę dabigatranu podczas stosowania w zapobieganiu powikłaniom zakrzepowo-zatorowym
u osób poddawanych planowej aloplastyce stawu biodrowego lub stawu kolanowego równolegle z amiodaronem,
chinidyną lub werapamilem, a także podczas stosowania równocześnie z werapamilem w prewencji udaru mózgu
i zatorowości systemowej u dorosłych z niezastawkowym migotaniem przedsionków z czynnikami ryzyka.
Należy unikać stosowania równocześnie z substancjami aktywującymi glikoproteinę P (ryfampicyna, karbamaze-
pina, fenytoina i ziele dziurawca), które mogą osłabić działanie dabigatranu.
Inhibitory proteazy, w tym rytonawir, mogą indukować albo hamować glikoproteinę P; nie zaleca się jednocze-
snego stosowania.
Podczas stosowania dabigatranu z pantoprazolem obserwowano zmniejszenie AUC dabigatranu o około 30%;
w badaniach klinicznych, w których stosowano etoksylan dabigatranu z pantoprazolem, z innymi inhibitorami
pompy protonowej lub z ranitydyną nie obserwowano wpływu na skuteczność leczenia.
Podczas równoczesnego stosowania z digoksyną nie zaobserwowano istotnych klinicznie interakcji.
fondaparynuks
[ Pobierz całość w formacie PDF ]